این گیاه به صورت درخت، درختچه و گیاه آپارتمانی است. پراکنش آن در ایران نواحی شمالی ، تهران و اطراف آن می باشد. مناطقی که از نظر کشت مناسب گزارش شده اند : استانهای تهران و مرکزی.
اجزاء مورد مصرف گیاه در صنایع داروسازی ، برگ و میوه است. مواد موثره اصلی از سینئول، پینن، اوژنول و استراگول تشکیل شده است.
خواص دارویی: تحریک اشتها، معرق، بادشکن، مدر، ضعف معده، پیچ خوردگی مفاصل، بواسیر و رفع دردهای رماتیسمی.
عوارض جانبی: مصرف زیاد سبب تهوع می گردد.
کاربردهای غیر دارویی: برای تهیه عطر، در دامپزشکی، در پارکها و فضای سبز، در صنایع غذایی چاشنی غذا و معطر ساختن برخی کنسروها.
این درخت از مقاومت خوبی برخوردار است و در مزارع و زمینهای زیادی با تنوع آب و هوایی مختلف رشد می کند، لیکن در مقابل سرمای زیاد حساس است.
این گیاه می تواند باد را تحمل کند ولی توانایی تحمل بادهای سرد و خشک را ندارد و در هوای سرد باید محافظت شود. درخت برگ بو از طریق کشت دانه نشاء و قلمه زنی به دست می آید، اما به دست آوردن آن از طریق کشت دانه پروسه ای کند و طولانی تر است.
از درختان کم توقع به شمار می آید و نیازمند توجه و مراقبت زیاد نیست و نیازمند آبیاری زیادی نیست. در خاکهای اسیدی، خنثی و قلیایی رشد می کند.
اگر چند درختچه برگ بو کنار هم کاشته شوند، از آنجایی که شاخ و برگ متراکم دارند، زمینه مناسبی برای گلکاری مثل اختر یا یاس و یا طاووسی به وجود می آورد. برگ بو بسیار هرس پذیر است و می توان در پرچین ها به جای شمشاد و ترون از این گیاه استفاده کرد، زیرا این گیاه معطر هم هست.